Klasztor Franciszkanów w Wieluniu

Kościoły

Klasztor Franciszkanów w Wieluniu stanowi ważny ośrodek duchowy w regionie, funkcjonując jako franciszkański dom zakonny. To miejsce wchodzi w skład prowincji Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny Zakonu Braci Mniejszych w Polsce.

Znajduje się ono na obszarze archidiecezji częstochowskiej, w malowniczym województwie łódzkim, a konkretnie w samym sercu Wielunia, przy ulicy Reformackiej.

Historia

Klasztor Franciszkanów w Wieluniu to miejsce o bogatej historii, która sięga 1629 roku, kiedy to zainaugurowano fundację przynależną do reformackiej prowincji św. Antoniego. Jej fundatorami byli: Marcin Wierusz Kowalski, Paweł Niewęgłowski oraz ks. Franciszek Frakstyn. Sam proces budowy klasztoru trwał od 1629 do 1634 roku.

Warto zaznaczyć, że w latach 1645–1653 klasztor stanowił schronienie dla irlandzkich zakonników, którzy uciekali ze swojego kraju wskutek prześladowań religijnych. Niestety, historia klasztoru nie zawsze była łaskawa. W 1655 roku został on splądrowany przez Szwedów, co przyczyniło się do znacznego zubożenia wyposażenia.

W okresie od 1662 do 1800 roku w klasztorze funkcjonowało wyższe seminarium duchowne, co wskazuje na jego znaczenie w kształceniu przyszłych kapłanów. Dalsze prace budowlane miały miejsce w latach 1737-1754, kiedy to klasztor został rozbudowany do wymiarów, które znamy dzisiaj.

W 1864 roku klasztor został skasowany na mocy ukazu carskiego z powodu aktywności zakonników w powstaniu styczniowym. Dopiero w 1921 roku odnaleziono się w nim na nowo handel z zakonem, a klasztor został przyporządkowany do wrocławskiej prowincji św. Jadwigi. W 1923 roku stał się częścią odrodzonej prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce. W okresie międzywojennym klasztor pełnił rolę nowicjatu.

W czasach powojennych jego część została zajęta przez państwo, m.in. na cele publiczne. Warto zwrócić uwagę, że kościół pod wezwaniem Zwiastowania Pańskiego imponuje swoją unikalną polichromią, która została gruntownie odnowiona po II wojnie światowej. Architektura kościoła charakteryzuje się stylem barokowym, jest to budowla murowana, orientowana i jednonawowa. W wewnętrznym wystroju dominują elementy rokokowe.

W klasztorze możemy znaleźć również dzieła franciszkańskiego malarza XIX wieku, o. Rafała Ernesta Credo, co czyni to miejsce jeszcze bardziej wyjątkowym.

W 1936 roku w klasztorze pełnił funkcję wikarego konwentu sługa Boży o. Euzebiusz Huchracki OFM, którego życie i działalność wciąż budzą zainteresowanie.

Przełożeni

W historii Klasztoru Franciszkanów w Wieluniu, wiele postaci odegrało kluczową rolę na stanowiskach gwardiana oraz prezesa. Wnikliwie przyjrzyjmy się ich wkładzie w życie wspólnoty.

  • o. Karol Bik – gwardian (1923-1924),
  • o. Michał Porada – gwardian (1924-1926),
  • o. Grzegorz Moczygęba – gwardian (1926-1929),
  • o. Wilhelm Rogosz – gwardian (1929-1935),
  • o. Grzegorz Moczygęba – gwardian (1935-1936),
  • o. Ansgary Malina – gwardian (1936-1938),
  • o. Augustyn Gabor – gwardian (1938-1941),
  • o. Józef Zając – prezes (1945),
  • o. Andrzej Napierała – prezes (1945-46),
  • o. Wincenty Dwucet – prezes (1946-1947),
  • o. Józef Zając – prezes (1947-49),
  • o. Teofil Zawieja – prezes (1949-1956),
  • o. Salwator Augustyniak – prezes (1956-1957),
  • o. Andrzej Napierała – prezes (1957-1959),
  • o. Mateusz Springer – prezes (1959-1962),
  • o. Wojciech Kaczmarczyk – prezes (1962-1965),
  • o. Pius Turbański – prezes (1965-1968),
  • o. Marek Pielok – prezes (1968-1971),
  • o. Leon Wojsyk – prezes (1971-1974),
  • o. Witalis Czerwieński – prezes (1974-1975),
  • o. Emilian Borucki – prezes (1975-1980),
  • o. Jakub Kubica – prezes (1980-1986),
  • o. Feliks Chwiałkowski – prezes (1986-1989),
  • o. Feliks Chwiałkowski – gwardian (1989-1991),
  • o. Jakub Kubica – gwardian (1991-1995),
  • o. Felicjan Kraft – gwardian (1995-1998),
  • o. Jakub Kubica – gwardian (1998-2001),
  • o. Juwencjusz Knosala – gwardian (2001-2007),
  • o. Igor Bartoszek – gwardian (2007-2013),
  • o. Arkadiusz Kąkol – gwardian (2013-2020),
  • o. Miłosz Kaczmarczyk – gwardian (2020-nadal).

Dzięki ich oddaniu oraz zaangażowaniu, wspólnota klasztorna mogła nie tylko przetrwać trudne czasy, ale również rozwijać się i szerzyć swoją misję. Każdy z wymienionych wyżej przełożonych wniósł coś szczególnego w historię tego miejsca, kształtując jego duchowy charakter oraz wpływając na życie wszystkich braci.

Przypisy

  1. Norbert Kubica OFM: Wieluń. Kościół i klasztor pw. Zwiastowania Pańskiego. www.panewniki.franciszkanie.pl. [dostęp 10.11.2010 r.]
  2. Bonawentura Krzemień OFM, Norbert Kubica OFM: Katalog Prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce. Katowice: Prowincja Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych (Franciszkanów) w Katowicach Panewnikach, 2006, s. 78–79.
  3. a b Salezy Tomczak OFM. Zarys dziejów Prowincji Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce (1923-1991). „Szkoła Seraficka”. 1, s. 78–79, 2008. Katowice: Prowincja Wniebowzięcia NMP Zakonu Braci Mniejszych w Polsce.
  4. Idzi Paweł Tic OFM (red.): Katalog personalno-rzeczowy Prowincji Wniebowzięcia N.M.P. Zakonu Braci Mniejszych w Polsce. Chryzostom Jan Kurek OFM (noty historyczne). Rzym-Katowice Panewniki: Kuria Prowincjalna O.O. Franciszkanów, 1979, s. 61–63.

Oceń: Klasztor Franciszkanów w Wieluniu

★★★★★
Średnia ocena:4.73 Liczba ocen:18