Zdzisław Kembłowski, który przyszedł na świat 10 stycznia 1932 roku w Wieluniu, był wyróżniającym się polskim specjalistą w dziedzinie inżynierii procesowej oraz reologii technicznej płynów. Jego ścieżka akademicka rozpoczęła się na Politechnice Łódzkiej, gdzie w 1954 roku uzyskał dyplom ukończenia studiów inżynierskich na Wydziale Chemicznym Politechniki Łódzkiej.
Pozyskując doświadczenie w latach 1954–1957, Kembłowski pełnił rolę inżyniera w Biurze Projektów Przemysłu Syntezy Chemicznej „Prosynchem” w Gliwicach, jednocześnie kontynuując studia na Wydziale Chemicznym Politechniki Śląskiej. W 1956 roku obronił pracę i uzyskał tytuł magistra inżyniera. W 1957 roku rozpoczął pracę na Politechnice Łódzkiej w Katedrze Inżynierii i Aparatury Chemicznej, odgrywając kluczową rolę w rozwoju tej instytucji.
W ciągu swojej kariery naukowej, Zdzisław Kembłowski osiągnął znaczące stopnie naukowe: w 1963 roku uzyskał doktorat, a w 1969 roku stopień doktora habilitowanego. Jako kolejny krok w swojej karierze, otrzymał tytuł profesora nadzwyczajnego w 1975 roku, a profesora zwyczajnego w 1986 roku. Jego wkład w naukę obejmował 83 artykuły naukowe, pięć monografii oraz współprace przy tworzeniu podręczników akademickich. Ponadto, jako profesor, wypromował 13 doktorów, przyczyniając się do kształcenia nowych kadr w swojej dziedzinie.
W latach 1970–1978 zajmował stanowisko zastępcy dyrektora Instytutu Inżynierii Chemicznej oraz prodziekana ds. studenckich. Następnie, w latach 1978–1984, pełnił funkcję prorektora Politechniki Łódzkiej ds. rozwoju uczelni. Nadzorował także rozwój Instytutu oraz był dziekanem Wydziału, który utworzono w 1992 roku, a mianowicie Wydziału Inżynierii Procesowej i Ochrony Środowiska.
Warto zauważyć, że Kembłowski prowadził zajęcia na zagranicznych uczelniach, takich jak Uniwersytet Walijski w Swansea w roku akademickim 1964/65 oraz Uniwersytet Strathclyde w Glasgow w latach 1984/85, gdzie w latach 1986–1991 jako visiting professor prowadził wykłady. Otrzymał wiele wyróżnień, w tym Krzyż Komandorski i Oficerski Orderu Odrodzenia Polski.
Poza działalnością akademicką, Kembłowski był również aktywnym członkiem Komitetu Inżynierii Chemicznej Polskiej Akademii Nauk, gdzie przewodniczył Sekcji Reologii Technicznej. Jego zaangażowanie obejmowało także prace w Wydziale Nauk Technicznych Łódzkiego Towarzystwa Naukowego, a także w Komisji Ekspertów Ministra Edukacji Narodowej i Sportu. Jako współorganizator i długoletni przewodniczący Towarzystwa Polsko–Szkockiego oraz honorowy członek Brytyjskiego Towarzystwa Reologicznego, odegrał istotną rolę w promowaniu nauki w Polsce, a także był inicjatorem utworzenia Polskiego Towarzystwa Reologii Technicznej, którego był prezesem przez wiele lat.
Przypisy
- Marek Dziubiński: Prof. dr hab. Zdzisław Kembłowski (1932-2003) wspomnienie. ptrt.p.lodz.pl. [dostęp 28.01.2015 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Inne":
Robert Tekieli | Jagoda Komorowska | Zbigniew Witek | Henryk Kon (lekarz)Oceń: Zdzisław Kembłowski