Stanisław Stronczyński


Stanisław Kazimierz Stronczyński to postać zasługująca na uwagę w dziejach polskiej polityki i oświaty. Urodził się 4 maja 1914 roku w Wieluniu, a swoje życie zakończył w tym samym mieście 10 lutego 2000 roku. Stronczyński był nie tylko aktywnym działaczem partyjnym, ale także sprawnym organizatorem władzy państwowej.

W okresie od 1980 do 1984 roku pełnił funkcję przewodniczącego Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Sieradzu, gdzie miał istotny wpływ na lokalne życie społeczno-polityczne. Jego działalność na tych stanowiskach przyczyniła się do kształtowania warunków życia mieszkańców regionu, a także miała znaczenie w szerszym kontekście historii Polski.

Życiorys

Stanisław Stronczyński, syn Jana i Heleny, był osobą, która poświęciła swoje życie nauczaniu oraz działalności społecznej. Po ukończeniu studiów magisterskich, rozpoczął pracę jako nauczyciel, angażując się również w działalność Związku Harcerstwa Polskiego. Jego losy dramatycznie się zmieniły w listopadzie 1939 roku, kiedy to został aresztowany przez hitlerowców.

W 1951 roku objął stanowisko dyrektora Liceum Pedagogicznego w Wieluniu, które wkrótce przekształcono najpierw w Liceum Pedagogiczne dla Wychowawczyń Przedszkoli w 1965, a następnie w Studium Wychowania Przedszkolnego w 1973 roku. Zakończył swoją funkcję w 1974 roku.

Był również zaangażowany w budowę dwóch ważnych ośrodków: szkoleniowego ZHP Nadwarciańskiego Grodu w Załęczu Wielkim oraz Młodzieżowego Ośrodka Sportów Wodnych w Krzeczowie.

W 1947 roku wstąpił do Polskiej Partii Robotniczej, a w 1948 roku przeszedł do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. Stronczyński stał się członkiem egzekutywy Komitetu Powiatowego PZPR w Wieluniu, a także zasiadał w Powiatowej Komisji Kontroli Partyjnej.

Oprócz tego, od 1947 roku był aktywnym członkiem Powiatowej Rady Narodowej w Wieluniu, a także został wybrany do Wojewódzkiej Rady Narodowej w Sieradzu. Ok. 1980 roku objął funkcję przewodniczącego Prezydium WRN w Sieradzu, którą pełnił do czerwca 1984 roku.

Stronczyński był także działał w Towarzystwie Przyjaciół Wielunia, wnosząc znaczący wkład w historię swojego miasta, m.in. przyczyniając się do wydania monografii o mieście pt. Siedem wieków Wielunia: studia i materiały. Napisał również książkę Od ruin i zgliszcz…: Wieluń 1945–1988, wydaną w 1990 roku.

Odznaczenia

W roku 1953 Stanisław Stronczyński został uhonorowany Srebrnym Krzyżem Zasługi, co podkreśla jego znaczący wkład w działalność publiczną. Również w roku 2000 otrzymał pośmiertnie Medal za Długoletnie Pożycie Małżeńskie, co świadczy o jego wartościowych więziach rodzinnych.

Przypisy

  1. Katarzyna Krawczyk: Jubileusz 40-lecia Nadwarciańskiego Grodu w Załęczu Wielkim. naszemiasto.pl, 05.10.2015 r. [dostęp 24.06.2021 r.]
  2. Marlena Karaś. Kształcenie nauczycieli w Wieluniu (1945–2013): zarys problematyki. „Rocznik Wieluński”. 13, s. 56, 2013. ISSN 1642-0349.
  3. Tadeusz Olejnik. Wyboista droga monografii miasta Wielunia. „Rocznik Wieluński”. 13, s. 99, 2013. ISSN 1642-0349.
  4. Tadeusz Olejnik. Przebieg i skutki hitlerowskiej akcji przeciw kierowniczym warstwom polskiego społeczeństwa na ziemi wieluńskiej w latach 1939–1940. „Rocznik Wieluński”. 3, s. 38, 2003. ISSN 1642-0349.
  5. Central Intelligence Agency: Directory of Officials of the Polish People's Republic. Uniwersytet Michigan, 1983 r., s. 94.
  6. Stronczyński, Stanisław Kazimierz (1914-2000). worldcat.org. [dostęp 24.06.2021 r.]
  7. Stanisław Kazimierz Stronczyński. wojciechgracz.pl. [dostęp 24.06.2021 r.]
  8. a b Dane osoby z katalogu kierowniczych stanowisk partyjnych i państwowych PRL. Instytut Pamięci Narodowej. [dostęp 24.06.2021 r.]
  9. Historia szkoły. korczak.wielun.pl. [dostęp 24.06.2021 r.]
  10. M.P. z 1953 r. nr 37, poz. 460.
  11. M.P. z 2000 r. nr 21, poz. 430.

Oceń: Stanisław Stronczyński

Średnia ocena:4.88 Liczba ocen:22