Paweł Redecki, urodzony 14 stycznia 1764 roku w Wieluniu, to postać, której życie miało znaczący wpływ na polską edukację i kulturę. Jego edukacyjna i twórcza działalność wzbogaciła polski dorobek narodowy. W pierwszej połowie XIX wieku, kiedy Polska przechodziła istotne zmiany, Redecki stał się jednym z kluczowych przedstawicieli ruchu pedagogicznego.
W ciągu swojego życia, zmarł 30 marca 1847 roku w Warszawie, pełnił wiele ról, w tym pijara, pedagoga, drukarza oraz pisarza. Jego wszechstronność w tych dziedzinach przyczyniła się do rozwoju nauki i sztuki w Polsce.
Życiorys
Paweł Redecki urodził się 14 stycznia 1764 roku w Wieluniu, w rodzinie Macieja oraz Agnieszki z d. Górska. W pierwszych latach swojego życia edukację rozpoczął w lokalnych szkołach pijarskich, co stało się fundamentem jego przyszłej kariery.
W 1785 roku podjął decyzję o przystąpieniu do zakonu pijarów. Kolejnym krokiem w jego duchowym życiu było przyjęcie święceń kapłańskich, które miało miejsce 18 czerwca 1791 roku. Po tym wydarzeniu rozpoczął nauczanie w różnych kolegiach, między innymi w Międzyrzeczu Koreckim, Łomży, Warszawie oraz Piotrkowie Trybunalskim.
W latach 1799–1801 pełnił funkcję proboszcza w Suchcicach oraz w Rozprzy. Dalsza ścieżka zawodowa Redeckiego prowadziła go na zagraniczne uniwersytety, gdzie studiował w Lipsku oraz w Halli. Po powrocie do kraju, zaangażował się jako kaznodzieja w różnych kościołach.
W 1817 roku objął stanowisko przełożonego drukarni pijarów w Łukowie oraz rektora tamtejszej szkoły. Od 1831 roku prowadził drukarnię pijarską w Warszawie, gdzie kontynuował swoją działalność edukacyjną oraz wydawniczą.
Paweł Redecki zmarł 30 marca 1847 roku w Warszawie. Jego ostatnim miejscem spoczynku jest cmentarz Powązkowski, gdzie został pochowany.
Publikacje
Wśród rozmaitych publikacji Pawła Redeckiego znajdują się następujące tytuły:
- Historyjo kościoła powszechnego przez Bielskiego pomnożona i do naszych czasów doprowadzona, Warszawa 1839,
- Historyja rzymska Walleja Paterkula z notami, genealogiją cesarzów. Słownik it.d., Warszawa 1836,
- Arytmetykę, Warszawa 1841,
- Dziennik nabożeństwa za duszę zmarłych, Warszawa 1831,
- Litanija o całem, życiu i smierci Jezusa Chrystusa, Warszawa 1832,
- Sammlung der Kirchen Lieder aufs ganze Jahr, Warszawa 1835,
- Officia propria Sanctorum Patronorum Regni Poloniae, Warszawa 1837,
- Oktawa Bożego Ciała na cały rok rozporządzona, Warszawa 1839,
- Nabożeństwo codzienne osobliwie w Piątek do cudownego Pana Jezusa w kościele św. Jana, Warszawa 1840.
Warto również zauważyć, że w 1837 roku ukazały się jego wiersze w językach: niemieckim, włoskim oraz po łacinie. Część z jego prac została opublikowana bez podania autora.
Przypisy
- Dzieje Szkoły Pijarskiej w Łukowie 1701-1833 [online], www.lukow-historia.pl [dostęp 26.02.2021 r.]
- Paweł Erazm Redecki [online], M.J. Minakowski: Wielka Genealogia Minakowskiego [dostęp 26.02.2021 r.]
Pozostali ludzie w kategorii "Duchowieństwo i religia":
Józefa Słupiańska | Teresa Janina Kierocińska | Andrzej z Wielunia | Jan Orzeszyna | Jan Wątroba | Stanisław KoreckiOceń: Paweł Redecki