Jan Stanisław Podziemski

Wojsko i służby mundurowe

Jan Stanisław Podziemski, który przyszedł na świat 28 marca 1897 roku w Wieluniu, to postać, która zapisała się w historii jako podpułkownik ludowego Wojska Polskiego.

Jego życie i kariera wojskowa są przykładem zaangażowania w transformację, jaka miała miejsce w Polsce w okresie po II wojnie światowej.

Życiorys

Jan Stanisław Podziemski przyszedł na świat 28 marca 1897 roku w malowniczym Wieluniu, w rodzinie Stanisława oraz Jadwigi z Kozankiewiczów. Jego życie zostało głęboko związane z historią Polski i jej zmaganiami o niepodległość.

Po roku 1918, gdy Polska odzyskała niepodległość, Podziemski został wcielony do Wojska Polskiego. W tym czasie aktywnie uczestniczył w wojnie polsko-bolszewickiej, pełniąc funkcję porucznika w 3 pułku ułanów, stacjonującym w Tarnowskich Górach. Jego umiejętności i determinacja zostały dostrzegnięte, dlatego 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika, z datą starszeństwa wyznaczoną na 1 czerwca 1919 oraz 84. lokatą w korpusie oficerów jazdy.

Dzięki dalszym osiągnięciom, 31 marca 1924 roku prezydent Rzeczypospolitej Polskiej nadał mu stopień rotmistrza, ze starszeństwem od 1 lipca 1923 i 62. lokatą w korpusie oficerów jazdy. W listopadzie 1928 roku Podziemski został przeniesiony do 4 pułku strzelców konnych z siedzibą w Płocku.

W czerwcu 1934 roku miała miejsce kolejna zmiana w jego karierze, gdy przeszedł do 3 Dywizji Piechoty Legionów w Zamościu na stanowisko oficera taborowego. Jego zaangażowanie i profesjonalizm doprowadziły do przydzielenia mu roli komendanta rejonu Przysposobienia Wojskowego Konnego, które zajmowało się szkoleniem i przygotowaniem wojskowym w ramach 3 Dywizji Piechoty Legionów.

W marcu 1938 roku awansował na stopień majora, osiągając 1. lokatę w korpusie oficerów kawalerii. Właśnie w czasie kampanii wrześniowej w 1939 roku, podjął się obowiązków dowódcy kawalerii dywizyjnej 3 Dywizji Piechoty Legionów, co miało kluczowe znaczenie w obliczu nadchodzącego konfliktu.

Po wybuchu II wojny światowej, od 24 lutego 1941 roku znalazł się w niewoli, będąc internowanym w Oflagu II A Prenzlau. Po zakończeniu działań wojennych, powrócił do służby, stając się oficerem w ludowym Wojsku Polskim. Na koniec 1946 roku osiągnął stopień podpułkownika, co świadczy o jego nieustannej determinacji i oddaniu w czasie trudnych lat dla Polski.

Ordery i odznaczenia

Jan Stanisław Podziemski został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które doceniają jego niezwykłe osiągnięcia i poświęcenie dla kraju. Wśród najważniejszych wyróżnień, które otrzymał, należy wymienić:

  • Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski – 17 grudnia 1946, przyznany „za bohaterskie czyny i dzielne zachowanie się w walce z niemieckim najeźdźcą oraz za gorliwą pracę i sumienne wypełnianie obowiązków służbowych”,
  • Krzyż Walecznych, który otrzymał dwukrotnie,
  • Medal Niepodległości – 23 grudnia 1933, za „pracę w dziele odzyskania niepodległości”,
  • Srebrny Krzyż Zasługi.

Te odznaczenia świadczą o jego niezwykłej determinacji i chwalebnej służbie w trudnych czasach dla Polski.

Przypisy

  1. Kartoteka personalno-odznaczeniowa. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 29.04.2022 r.]
  2. Program „Straty osobowe i ofiary represji pod okupacją niemiecką”. Fundacja „Polsko-Niemieckie Pojednanie”. [dostęp 29.04.2022 r.]
  3. Rybka i Stepan 2021, s. 473.
  4. Rybka i Stepan 2006, s. 531.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 9 z 19.03.1934 r., s. 113.
  6. M.P. z 1934 r. nr 6, poz. 12.
  7. M.P. z 1947 r. nr 29, poz. 267.
  8. Rocznik oficerów kawalerii 1930, s. 44.
  9. Rocznik Oficerski 1932, s. 148, 656.
  10. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 8 z 28.06.1933 r., s. 134.
  11. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 14 z 05.11.1928 r., s. 341.
  12. Dz. Pers. MSWojsk. Nr 32 z 02.04.1924 r., s. 175.
  13. Rocznik Oficerski 1928, s. 292, 348.
  14. Rocznik Oficerski 1924, s. 547, 605.
  15. Rocznik Oficerski 1923, s. 605, 682.
  16. Lista starszeństwa 1922, s. 167.
  17. Spis oficerów 1921, s. 246.

Oceń: Jan Stanisław Podziemski

★★★★★
Średnia ocena:4.6 Liczba ocen:8