Mieczysław Kałuża

---

Życiorys

Mieczysław Kałuża, urodzony w 1913 roku, był jednym z wielu bohaterów lotnictwa polskiego, których historia zasługuje na szczególne upamiętnienie. W latach 1933-1936 odbył naukę w Szkole Podchorążych Lotnictwa w Dęblinie, zaliczając się do IX promocji. W dniu 15 października 1936 roku otrzymał awans na stopień podporucznika z 22. lokatą w korpusie oficerów lotnictwa, reprezentując grupę liniową.

Po ukończeniu szkolenia, Mieczysław został przydzielony do 6 pułku lotniczego w Lwowie, gdzie służył w 64 eskadrze liniowej jako obserwator. W 1938 roku podjął decyzję o dobrowolnym przeniesieniu się do 213 eskadry bombowej w ramach 1 pułku lotniczego. Zaledwie kilka miesięcy później, 23 czerwca 1939 roku, zastał wybuch II wojny światowej w 217 eskadrze bombowej.

W czasie kampanii wrześniowej 1939 roku wykazał się odwagą jako pilot samolotu PZL.37 Łoś. 4 września 1939 roku pilotował Łosia nr 72.115 podczas lotu przelotowego na lotnisko w Starawieści k. Węgrowa. Jego kolejny lot 7 września na Łosiu nr 72.118 zakończył się niestety przedwcześnie przez uszkodzenia maszyny. 8 września wziął udział w bombardowaniu niemieckich oddziałów pancernych w rejonie Różana, za co zyskał uznanie.

Dnia 15 września 1939 roku, startując z lotniska Wielick na misję rozpoznawczą, jego załoga, w której skład wchodził por. obs. Jan Pawelski oraz strzelcy, kpr. Tadeusz Dudek i kpr. Tadeusz Kiełpiński, nie przewidziała tragicznego zakończenia misji. Po starcie, podczas przelotu na wysokości 500 metrów nad torem kolejowym Kowel-Łuck, ich samolot został zestrzelony przez polską artylerię przeciwlotniczą, co spowodowało, że tylko pilot zdołał uratować się z tej opresji.

Po przetrwaniu tragicznych wydarzeń w Polsce, Mieczysław Kałuża przedostał się do Wielkiej Brytanii, gdzie związał się z Royal Air Force (RAF) pod numerem służbowym 76649. Latał w dywizjonach 300, 307 oraz 305, biorąc udział w trzech pełnych turach lotów bojowych. W 1943 roku, podczas odpoczynku operacyjnego, pracował jako instruktor, a w marcu 1944 roku dowodził załogą z porucznikiem radio-nawigatorem Zbigniewem Groszkiem. Jako dowódca eskadry „A” wsławił się podczas znanego nalotu na bazę szkoleniową niemieckich sabotażystów w zamku Chateau Maulney nad Loarą.

Od 10 października 1944 roku pełnił funkcję dowódcy eskadry „B”, a po zakończeniu wojny, wracając do ojczyzny, zajął się kształceniem młodych pilotów w Oficerskiej Szkole Lotniczej w Dęblinie. Po zwolnieniu z wojska, między innymi, pracował w służbie nawigacyjnej PLL LOT. Zmarł 6 maja 1960 roku w Wieluniu, gdzie również spoczął na cmentarzu rzymskokatolickim przy ulicy 3 Maja. W hołdzie jego pamięci, park przy ulicy Wojska Polskiego nosi dziś jego imię, nadane z inicjatywy Towarzystwa Przyjaciół Wielunia.

Awanse

W trakcie swojej kariery Mieczysław Kałuża zdobył kilka stopni wojskowych, które świadczą o jego postępach i umiejętnościach w służbie. Oto szczegółowy przegląd jego awansów:

• podporucznik – 15 października 1936,
• porucznik – ze starszeństwem z dniem 1 lutego 1939,
• kapitan – 1 marca 1943,
• major – brak daty awansu.

Ordery i odznaczenia

Mieczysław Kałuża był uhonorowany wieloma znaczącymi odznaczeniami za swoje zasługi. Wśród nich wyróżnia się:

• Krzyż Srebrny Orderu Wojennego Virtuti Militari nr 9096,
• Krzyż Walecznych – czterokrotnie,
• Distinguished Flying Cross.

---

Oceń: Mieczysław Kałuża

---